Anders dan nu was het in de vorige eeuw onder schrijvers not done de televisie au sérieux te nemen. Toch was er toen ook een uitzondering en zeker niet de minste: Gerrit Komrij. In 1976 was hij zelfs een jaar lang tv-criticus voor NRC Handelblad. Wat boeide hem zo in het medium, vraagt Yannick Dangre zich af, gebogen over het typoscript van Horen, zien en zwijgen.

Toen Simon Vinkenoog in juni 1954 aan Lucebert vroeg of hij zich kon vinden in een herdruk van de succesvolle bloemlezing Atonaal, wond de Keizer der Vijftigers er in zijn antwoord geen doekjes om: ‘Om kort te gaan, Simon, ik wil geen Atonaal meer (…), niet een Atonaal met inleiding en niet een Atonaal zonder inleiding.’ Met die weigering was hij overigens niet aan zijn proefstuk toe.